Yosemite, een compleet gekkenhuis!

Woensdag, 27 juni 2012

We gaan de al vroeg de US95 op richting Tioga pas. Het eerste stuk is wat saai, grote vlakten met links, rechts en vooruit grijze bergketens, die steeds even ver lijken te blijven. Het zwarte asfalt ligt als een lint in de vlakte, schijnbaar tot aan de horizon. Toch is het verrassend, dat we dan ineens wel de bergen blijkbaar ingereden zijn en dus plotseling het landschap om ons heen veranderd is. Dan de waarschuwing, dat de pas niet geschikt is voor auto’s met aanhangers en vrachtwagens. We rijden door en de 300 PK Cummings trekt de motorhome met gemak de steile hellingen op. We komen bij de poort van Yosemite Nat’l Park bovenop de Tioga pas. We checken in rijden de pas af richting park. De omgeving is buitengewoon mooi en het ene na het andere panorama ontvouwt zich voor onze ogen.

Tegen het middaguur komen we in Yosemite Valley, het dal waar het allemaal om gaat. Van hieruit zie je de beroemde rotsen en bergen om je heen omhoog torenen. Wij zijn niet alleen, helaas en duizenden, duizenden bezoekers krioelen overal om ons heen. We weten de motorhome te parkeren bij de Bridalveil waterval en wandelen naar de onderkant van de waterval. Als we naar boven kijken, weten we niet wat we zien, zo wonderschoon is het spel van water, zon en wind. Het vallende water verstuift tot aerosol en de zon en de wind zorgen ervoor, dat het een ware bruidsluier wordt, een paar honderd meter boven ons.

We gaan terug en rijden de overvolle parkeerterreinen voorbij; een plek hier is uitgesloten. We parkeren langs de weg in de buurt van Sentinal Bridge en nemen de shuttle. Deze zeer frequent rijdende bussen brengen je overal in de vallei heen. De bus is stamp- en stampvol. We rijden een rondje en stappen uit bij de winkel. Hier is het wederom onvoorstelbaar druk en voor dat ene flesje water, dat we willen kopen (vergeten mee te nemen!) gaan we echt niet in een rij van 40 mensen staan. We gaan terug naar de motorhome, drinken ons eigen water en maken een mooie wandeling over de meadows, een soort nat weidegebied vol hoog gras, bloemen, insecten en vogels en natuurlijk weer die prachtige bergen om ons heen.

We hebben voor vandaag genoeg gezien en besluiten naar de camping te rijden. Het is zo’n 32 mijl en tegen vijf uur checken we in en installeren we ons naast een motorhome vol Vietnamese Amerikanen. Die hebben zich uitgebreid gesetteld op onze campingtafel, omdat het aan hun kant te warm zou zijn. Ze pakken razendsnel alles op en gaan op hun eigen terrein verder met eten. We tellen 9 personen en later blijkt het een groep van 11 personen te zijn, want sommigen hebben voor de nacht cabins van KOA gehuurd. We praten met een van de mannen en die vertelt ons een opmerkelijk verhaal. Hij werkt in de luchtvaarttechniek en was ook in Parijs geweest. In ieder geval was zijn baas er zeer bij gebaat, dat hij - na het verdraaien van z’n knie tijdens tennis – zo snel mogelijk weer aan het werk zou kunnen. Hij werd geopereerd en zijn been werd in een machine geplaatst (bij hem thuis geïnstalleerd), die het been dag en nacht bewoog, een soort versnelde oefentherapie, continu dus. Na een week werd alles verwijderd en was hij boven jan, maar wel na een zeer pijnlijke week!

We eten lekker buiten en morgen voor dag en dauw terug naar Yosemite. Hopelijk is het in de vroege uren minder druk.