Onverwacht naar Nederland !
Door: Els en Sander
Blijf op de hoogte en volg Els en Sander
28 Mei 2012 | Verenigde Staten, Estes Park
Weer ’n lekker ontbijt en om een uur of acht op pad. We gaan de I-25 op richting Denver (The One Mile City, vanwege de hoogte) en slaan voor Denver af naar de westzijde om zo door de bergen onze route te kiezen. We gaan echter eerst een attractie van formaat bezoeken, de Garden Of The Gods.
We naderen een onbeschrijfelijk mooi landschap met rode rotsen, die als sculpturen afsteken tegen de machtige bergen erachter. We rijden een prachtige weg door dit park en stoppen enkele keren voor foto’s en genieten van de omgeving. Dan komen we bij Balanced Rock en de weg gaat tussen twee gigantische rode rotsen door. Boven is de doorgang nog smaller dan beneden en ik manoeuvreer de motorhome behoedzaam door deze “poort”.
Daarna terug naar de I-25. Die route langs de westzijde van Denver gaat prima en we rijden door de nauwe Boulder Canyon. Ook hier rij je bijna met open mond van bewondering voor de prachtige natuur. De routeplanners zijn even het spoor bijster, want zowel TomTom als de iPad adviseren op zeker moment: RECHTSAF! De derde routeplanner, Els vindt dit geen goed idee, maar ja, als twee routeplanners zeggen RECHTSAF, dan ga ik RECHTSAF…
Geen goed plan dus! Het blijkt een prachtige, maar smalle en zeer steile bergweg te zijn en halverwege roepen beide routeplanners (en Els ook!) “Omkeren Indien Mogelijk” en dat gaat zo maar niet met een 12 meter lange motorhome. Dan is er een zijweg en omkeren gaat eenvoudig. We rijden terug en volgen het advies van Routeplanner Els.
En dan rijden we Nederland binnen; Nederland in Colorado, gesticht in 1870 als “Brownsville”, later “Middle Boulder” en “Tungsten Town” en in 1877 werd de definitieve naam “Nederland”, toen Nederlandse investeerders de zilvermijnen kochten. De zilverkoorts werd zo hevig, dat hotels bedden verhuurden voor maximaal 8 uur per dag en in de saloons en restaurants mocht je maximaal 20 minuten over een maaltijd doen! Wat een verhaal. Het Nederland dat we nu aantreffen, is een gehucht met enkele honderden inwoners aan een meer met wat watersport.
De routeplanners doen verder goed hun werk en we komen op de meter nauwkeurig bij de camping aan. We maken kennis met de camping host Dick Mott en zijn vrouw Judy. Zij zijn full-time RV-ers en hebben hun huis verkocht. Zij staan nu hier en functioneren als host. Zij maken tochten door de hele V.S. Hij droomt ervan om later ergens een stukje land aan een meer te kunnen kopen en daarop een huisje te bouwen. Als hij doodgaat, mogen ze zijn overblijfselen op een roeiboot leggen, in brand steken en het meer opsturen, wat dus zeker niet zal gebeuren. Wat wel gebeuren kan, is het begraven in een National Forest, zonder steen en zonder herkenningsmogelijkheid, om letterlijk één te worden met de natuur. Ik praat met Dick over de mogelijkheden bij ziekte. Hij vertelt, dat in Texas een dorp is, waar je bijv. als Alzheimer patiënt met camper en al naartoe kan. Hier is medische en huishoudelijke zorg en blijf je min of meer in je “eigen” omgeving. De organisatie heet Escapees.
Dan maakt Dick ons wat ongerust met de verhalen over de aangekondigde storm. Gisteren is een flink stuk uit het dak van zijn motorhome gewaaid. Alles is met zeildoek en spanbanden enigszins tijdelijk hersteld en waterdicht gemaakt. Eigenlijk onbegrijpelijk hoe het allemaal kan. Ze zijn nu met de buurman samen met spanbanden de hele motorhome aan het aanspannen. De windsnelheden zijn gisteren tot 80 mijl per uur geweest en vanavond wordt hetzelfde verwacht. Dick vertelt me, hoe hij om 3 uur ’s nachts zijn auto in veiligheid probeerde te brengen en schuin tegen de wind in stond en gewoon wegschoof over het grint. Nu al giert de wind met vlagen, die ongekend heftig zijn. De slaapkamerslide en de woonkamerslide hebben we nu maar vast weer ingetrokken en alleen de keukenslide staat nog uit. De “jacks” (stabilisatorpoten) staan uit en we voelen ons volledig bestand tegen het komende natuurgeweld.
Over natuur gesproken, we hebben al enkele herten en elk op de camping gespot en de grondmarmotten zien we geregeld rondhollen, want langzaam lopen kunnen ze blijkbaar niet. We gaan weer lekker eten, Els krijgt bief met broccoli en ik krijg Spaghetti Bake met Meat Sauce; ja, zo krijg je ze in Italië niet…. ;-)
Gisteren stond de camping i.v.m. Pinksteren en Memorial Day bijna vol. Praktisch iedereen is nu voortijdig vertrokken. Een van de weinige overgebleven gasten op de camping is een chemisch ingenieur van Dow Chemical. Hij heeft enkele jaren in Terneuzen gewoond en is nu weer in de V.S. Hij vertelt me, dat het weeralarm is opgeheven en dat we ons dus geen zorg behoeven te maken. Ze hadden hem gisterenavond goed geknepen; het natuurgeweld is onbeheersbaar en onvoorspelbaar, dat blijkt nu wel weer. We doen de slides weer naar buiten, zodat we weer de ruimte hebben. Morgen wasdag.
-
01 Juni 2012 - 18:37
Wouter:
Zie je dat "Nederland" zelfs met het lettertype van de ANWB is geschreven? Geweldig! Wist niet dat er in CO een Nederland was! -
01 Juni 2012 - 18:38
Wouter:
Goeie cliffhanger trouwens, dat "onverwacht naar Nederland", dacht meteen dat er iets ergs gebeurd was hahahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley