Je gaat failliet; je studieschuld blijft altijd!
Door: Els en Sander
Blijf op de hoogte en volg Els en Sander
17 Juni 2012 | Verenigde Staten, North Rim
Zondag, 17 juni 2012
Vanmorgen om half acht vertrekken we naar North Rim. Het is toch nog verder dan we dachten en na anderhalf uur rijden komen we bij het Visitor Center. Gelukkig maar dat we zo vroeg zijn vertrokken, want de parkeerplaatsen staan behoorlijk vol. Tot nu toe dit jaar heeft North Rim slechts 450.000 bezoekers getrokken tegen South Rim 4.800.000! Het gebied is veel kleiner, dus het is toch nog behoorlijk druk. We vinden een prachtige grote RV parkeerplaats en terwijl we nog bij de motorhome zijn, komt er een achter ons staan en binnen enkele minuten is alles volgebouwd met motorhomes en zelfs een trailer!
We gaan naar de Grand Canyon Lodge (sinds 1928) en gaan pontificaal zitten in grote zware leren fauteuils voor enorme ramen met een onbelemmerd zicht op de Bright Angel Canyon, een zijtak van de Grand Canyon. We gaan later op de verschillende buitenterrassen zitten en lopen ook naar het Bright Angel Point, waar we een adembenemend uitzicht op de canyons hebben. Het is eigenlijk niet te beschrijven wat we zien; wat een kleuren en afstanden en wat een heerlijke lucht op deze hoogte van 2.516 meter. We lunchen in de lodge (weer met uitzicht!) en Els eet een lekkere garnalenschotel en ik een curry van Elk (een soort hert).
Dan stappen we weer in de motorhome en rijden een lange bochtige en smalle weg naar Point Imperial, waar we zo op de overkant van de Grand Canyon kijken. We praten hier over een afstand van 16 km en hier lijkt het vlakbij! De afstanden tot bergen verderop zijn zo maar 160 km. We lopen, zitten en kijken. Mensen praten zachtjes, alsof je in een kerk bent. Fotografen staan met kostbare apparatuur eindeloos te knippen. We horen van een vrouw, dat haar man hier de hele dag staat te knippen, omdat de kleuren steeds veranderen met het wegdraaien van de zon naar het westen.
Dan terug naar de camping, waar we rond 16:00 uur aankomen. We gaan de was even doen. In de wasserette kom ik in gesprek met Kevin, een jongeman, die sinds enige tijd is afgestudeerd als milieudeskundige. Zijn vrouw is historica. Hun huis in New Jersey is verbrand en ze grijpen nu de situatie aan, om helemaal uit New Jersey weg te komen. Ze gaan huren in North Carolina, waar je voor de helft van het geld, dat je in New Jersey zou betalen, een 3 kamer appartement kan huren, incl. gym, zwembad en hot pool. Hij vertelt, dat alleen hij al $1.000 per maand moet betalen om de studieschuld af te betalen. Dat verplicht afbetalen begint 2 tot 3 maanden na het afstuderen, of je nu wel of niet een baan hebt. Betaal je niet, dan loopt de rente op en beland je voor je het weet in een neerwaartse spiraal. Mocht je failliet gaan, dan worden alle schulden gesaneerd, behalve….. de studieschuld, die blijft te allen tijde als een molensteen om je nek hangen. Een groot deel van de hoog opgeleiden, die geen baan kunnen vinden, kampen met dit probleem. Kevin maakt zich ook zorgen over het vrije wapenbezit in grote delen van de V.S. Hier in Arizona kun je een wapenwinkel binnenlopen, een automatisch geweer met munitie kopen op slechts een legitimatie. De wapenhandelaar geeft het door aan de politie, want je moet wel een vergunning hebben. Deze krijgt praktisch iedereen per omgaande, die geen veroordeling heeft gehad. In New Jersey duurt het 3 tot 6 maanden voor je een wapen kan kopen, want daar moet je eerst een vergunning hebben. Kevin is een Obama aanhanger en prijst hem om zijn communicatieve eigenschappen.
’s Avonds schuiven we aan bij Jake en Rosie uit Utah. We drinken lekker Mexicaans bier en horen verbazingwekkende verhalen. Rosie is op haar achttiende jaar getrouwd met een Pakistaanse moslim, die in Salt Lake City een supermarkt bezat. Hij wilde met haar naar Pakistan. Zijn familie was zeer bemiddeld, maar Rosie was bang, dat ze daar een heel ander leven zou gaan leiden, dan hier in de V.S. en na drie jaar brak het huwelijk. Ze is nu 21 jaar met Jake getrouwd, een stevige trucker, die op een tankwagen rijdt. In hun huis woont naast hun kinderen ook de moeder van Rosie van 83 jaar en de vader van Jake van 92 jaar. Dan wonen er natuurlijk ook nog hun kinderen en geadopteerde kinderen, totaal wonen elf personen in hun huis. Ik zeg, dat het wel Dynasty lijkt, alleen met minder geld en Jake en Rosie komen niet meer bij! We praten over allerlei dingen en gaan niet te diep op de politiek in als we horen, dat ze gewoon niet kunnen wachten op november a.s. als de verkiezingen komen; ze verwachten dat Mitt Romney alles weer prima in orde zal maken. We nemen hartelijk afscheid van dit prima stel en gaan naar onze motorhome terug. Het is een goede dag geweest, waarin we veel opgestoken hebben over de geschiedenis van de Grand Canyon (waar we overigens niet meer praten over tientallen miljoenen jaren, maar over honderden miljoenen jaren) en waar we ook weer veel gehoord hebben over het best wel harde leven in de Verenigde Staten van Amerika! Morgen op naar de South Rim!
Vanmorgen om half acht vertrekken we naar North Rim. Het is toch nog verder dan we dachten en na anderhalf uur rijden komen we bij het Visitor Center. Gelukkig maar dat we zo vroeg zijn vertrokken, want de parkeerplaatsen staan behoorlijk vol. Tot nu toe dit jaar heeft North Rim slechts 450.000 bezoekers getrokken tegen South Rim 4.800.000! Het gebied is veel kleiner, dus het is toch nog behoorlijk druk. We vinden een prachtige grote RV parkeerplaats en terwijl we nog bij de motorhome zijn, komt er een achter ons staan en binnen enkele minuten is alles volgebouwd met motorhomes en zelfs een trailer!
We gaan naar de Grand Canyon Lodge (sinds 1928) en gaan pontificaal zitten in grote zware leren fauteuils voor enorme ramen met een onbelemmerd zicht op de Bright Angel Canyon, een zijtak van de Grand Canyon. We gaan later op de verschillende buitenterrassen zitten en lopen ook naar het Bright Angel Point, waar we een adembenemend uitzicht op de canyons hebben. Het is eigenlijk niet te beschrijven wat we zien; wat een kleuren en afstanden en wat een heerlijke lucht op deze hoogte van 2.516 meter. We lunchen in de lodge (weer met uitzicht!) en Els eet een lekkere garnalenschotel en ik een curry van Elk (een soort hert).
Dan stappen we weer in de motorhome en rijden een lange bochtige en smalle weg naar Point Imperial, waar we zo op de overkant van de Grand Canyon kijken. We praten hier over een afstand van 16 km en hier lijkt het vlakbij! De afstanden tot bergen verderop zijn zo maar 160 km. We lopen, zitten en kijken. Mensen praten zachtjes, alsof je in een kerk bent. Fotografen staan met kostbare apparatuur eindeloos te knippen. We horen van een vrouw, dat haar man hier de hele dag staat te knippen, omdat de kleuren steeds veranderen met het wegdraaien van de zon naar het westen.
Dan terug naar de camping, waar we rond 16:00 uur aankomen. We gaan de was even doen. In de wasserette kom ik in gesprek met Kevin, een jongeman, die sinds enige tijd is afgestudeerd als milieudeskundige. Zijn vrouw is historica. Hun huis in New Jersey is verbrand en ze grijpen nu de situatie aan, om helemaal uit New Jersey weg te komen. Ze gaan huren in North Carolina, waar je voor de helft van het geld, dat je in New Jersey zou betalen, een 3 kamer appartement kan huren, incl. gym, zwembad en hot pool. Hij vertelt, dat alleen hij al $1.000 per maand moet betalen om de studieschuld af te betalen. Dat verplicht afbetalen begint 2 tot 3 maanden na het afstuderen, of je nu wel of niet een baan hebt. Betaal je niet, dan loopt de rente op en beland je voor je het weet in een neerwaartse spiraal. Mocht je failliet gaan, dan worden alle schulden gesaneerd, behalve….. de studieschuld, die blijft te allen tijde als een molensteen om je nek hangen. Een groot deel van de hoog opgeleiden, die geen baan kunnen vinden, kampen met dit probleem. Kevin maakt zich ook zorgen over het vrije wapenbezit in grote delen van de V.S. Hier in Arizona kun je een wapenwinkel binnenlopen, een automatisch geweer met munitie kopen op slechts een legitimatie. De wapenhandelaar geeft het door aan de politie, want je moet wel een vergunning hebben. Deze krijgt praktisch iedereen per omgaande, die geen veroordeling heeft gehad. In New Jersey duurt het 3 tot 6 maanden voor je een wapen kan kopen, want daar moet je eerst een vergunning hebben. Kevin is een Obama aanhanger en prijst hem om zijn communicatieve eigenschappen.
’s Avonds schuiven we aan bij Jake en Rosie uit Utah. We drinken lekker Mexicaans bier en horen verbazingwekkende verhalen. Rosie is op haar achttiende jaar getrouwd met een Pakistaanse moslim, die in Salt Lake City een supermarkt bezat. Hij wilde met haar naar Pakistan. Zijn familie was zeer bemiddeld, maar Rosie was bang, dat ze daar een heel ander leven zou gaan leiden, dan hier in de V.S. en na drie jaar brak het huwelijk. Ze is nu 21 jaar met Jake getrouwd, een stevige trucker, die op een tankwagen rijdt. In hun huis woont naast hun kinderen ook de moeder van Rosie van 83 jaar en de vader van Jake van 92 jaar. Dan wonen er natuurlijk ook nog hun kinderen en geadopteerde kinderen, totaal wonen elf personen in hun huis. Ik zeg, dat het wel Dynasty lijkt, alleen met minder geld en Jake en Rosie komen niet meer bij! We praten over allerlei dingen en gaan niet te diep op de politiek in als we horen, dat ze gewoon niet kunnen wachten op november a.s. als de verkiezingen komen; ze verwachten dat Mitt Romney alles weer prima in orde zal maken. We nemen hartelijk afscheid van dit prima stel en gaan naar onze motorhome terug. Het is een goede dag geweest, waarin we veel opgestoken hebben over de geschiedenis van de Grand Canyon (waar we overigens niet meer praten over tientallen miljoenen jaren, maar over honderden miljoenen jaren) en waar we ook weer veel gehoord hebben over het best wel harde leven in de Verenigde Staten van Amerika! Morgen op naar de South Rim!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
