Memphis, city of blues and rock 'n' roll

Het wordt weer een warme drukkende dag, als we zaterdagmorgen, 24 mei 2014 op weg gaan naar Memphis, Tennessee, onze bestemming voor het weekeinde. De camping in Brandon is al volop in beweging en om 07:15 betaal ik in het kantoor. De prachtige plek met eigen grasveld, water, elektra en rioolaansluiting kost slechts $22,50. De vrouw aan de receptie vraagt met een zwaar zuidelijke tongval:"Are you more than 62 years old, sir?", wat ik wel MOET bevestigen en ze zegt me:"That'll be twenty dollars, sir!" Wat een koopje. In New York betalen we straks 4x zo veel voor een plek op een parkeerplaats!!!

We gaan de I 55 weer op. Wat een prachtig glooiend landschap, Mississippi. We zijn op zo'n 25 mijl voor Memphis als een groep Harley rijders komt invoegen. Dat is even stressen. Ze zetten met militaire precisie de rechterbaan af; we zien dat al van verre gebeuren. Iedereen gaat links rijden en met 55 mph komen ze naast ons rijden. We zien dat de groep toch veel groter is, dan het zich aanvankelijk liet aanzien. Honderden, honderden zware motoren denderen richting Memphis. We minderen vaart, want zo kan dat niet doorgaan. De Harleys halen ons nu ook geregeld links in en het lint motorrijders strekt zich nu uit tot de horizon. Langzaam komt het eind van de kolonne in zicht en we kunnen weer naar rechts. Een vrachtkolos haalt ons weer in en begint de kolonne links in te halen. Enfin, wij mogen bij Memphis afslaan en de vrachtauto en de motorrijders zoeken het maar samen lekker uit. 

We rijden de Elvis Presley Boulevard op en even later staan we op de Graceland RV Camping achter het Heartbreak Hotel. Het is inmiddels vies warm buiten. We gaan de kaarten regelen voor Graceland en Sun Studios voor zondag en reserveren gelijk in het hotel de shuttle voor vanavond om naar Beale Street te gaan.

Om 18:00 uur precies komt de shuttle aanrijden. Een half uur later staan we in Beale Street en we dompelen ons onder in de massa vrolijke mensen en wat een ongelofelijke herrie! Overal live muziek in en buiten de cafés. De ene band is nog harder dan de andere, maar wat een niveau! Bij de muziek staat overal het publiek mee te swingen en er wordt overal gedanst. We horen harde rock'n'roll, slepende blues, moderne rap, alles is er. Opvallend is de zeer opvallend aanwezige plaatselijke hermandad. Overal zie je ze, vaak in groepen. Ook veel politiewagens. We eten op een terras (ongelofelijk, we zien zo maar 2 plekken!) catfish met frieten en salade terwijl een continue stroom flanerende mensen voorbij slentert. We lopen het eten 'eruit' en genieten van een fascinerende bluesband. Er wordt weer volop gedanst en gesprongen; wat een sfeer. We besluiten naar huis te gaan. De politie heeft inmiddels Beale Street hermetisch afgesloten. Men laat nu pas mensen binnen, als anderen naar buiten gaan. De shuttle komt net aanrijden; timing hè? Let's call it a day! Morgen Graceland en Sun Studios. De kaarten hebben we inmiddels geregeld.

Vandaag, zondag 25 mei 2014 is het weer vroeg dag. We ontbijten lekker met een eitje en jus en om half negen vertrekken we naar het Heartbreak Hotel. De shuttle vertrekt om stipt 9 uur. (de kaartjes gelden voor een vooraf besproken vertrektijd) we steken de weg over en worden voor de mansion van Elvis Presley afgezet. We lopen de route in het huis met een audiogids, die perfect werkt en zeer informatief is. We zijn zo maar 2 uur bezig en zijn onder de indruk van de pracht en praal, waarin deze man leefde. Het is wel nogal overdone, maar toch mooi. Niets is standaard, alles werd speciaal ontworpen. We zien wanden vol met gouden en platina platen, vitrines vol met de beroemde Elvis pakken, bezoeken het privé kerkhof en gaan terug om het automuseum te bezoeken. Tjonge, wat een mooie exemplaren, waaronder slechts 2 Mercedes auto's, een cabrio en een lange Mercedes 600. Er stond ook een Harley Davidson Electra Glide, dezelfde waarop ik onlangs nog reed, maar dan met het "kleine" 1.200 cc blok, dat toen gangbaar was.

Dan met de shuttle naar Sun Studios, de wieg van de Rock'n'Roll. We doen de tour en krijgen een uiterst dynamische uitleg van de gids, die zelf 100% Rock'n'Roll is; zelfs zijn bril is een mooie retro. Het is dan ineens 4 uur als we terug in de motorhome zijn. We bellen met restaurant Marlowe's aan de Elvis Presley Boulevard. Om 6 uur komt de Pink Limo bij onze plek voorrijden om ons naar het restaurant te brengen; kicken, toch? We worden na het diner ook weer teruggebracht. We hebben een intensieve dag achter de rug en een ontspannen etentje hebben we wel verdiend, dachten we zo. Vakantie kan best vermoeiend zijn.