Dreigende luchten, Buffalo Bill en een echte rodeo

Zaterdag, 2 juni 2012

Vandaag maken we een mooie rit. Het begint al direct na het vertrek uit Buffalo, WY met prachtig weer en een wonderschoon landschap. In de verte steeds de hoge besneeuwde toppen van Yellowstone. Dan een hoge pas dwars door het National Forest, de Bighorn Mountains. De pas is ruim 2.800 meter en de uitzichten over de High Plains zijn geweldig. Bij de afdaling rijden we door smalle canyons met hoge rotswanden aan beide kanten. De woeste rivier daalt met ons mee en is zeer hoorbaar aanwezig.

Dan komen een paar saaie stukken. Het bijzondere van dit traject zijn de dreigende luchten van het zware onweer, waar we zo inrijden. Nu komt dat hier meer voor en het werd ook verwacht. Al met al hebben we redelijk gezwijnd en in zonnig weer komen we in Cody aan. We doen boodschappen en gaan naar het Buffalo Bill museum. We blijven hier een paar uur en zien en prachtige dingen. We rijden naar de camping, checken in en bespreken de voormalige schoolbus voor de rodeo van vanavond.

We eten in de motorhome en om 19:05 precies komt de bus, om ons naar de rodeo te rijden. Eerder kregen we te horen, dat de bus altijd precies op tijd kwam, dus om 19:00 uur komen we naar buiten om voor het kantoortje de bus te pakken, die we dus vlot door zien rijden, zonder dat de chauffeur op- of omkijkt! Dat is dus minder geslaagd en we gaan direct naar de campingvrouw toe, die het geregeld had. Die belt onmiddellijk met de chauffeur, die belooft terug te komen. Na een kwartier komt de bus leeg terug en we stappen in.

We komen aan op het rodeoterrein van de Buffalo Bill Cody Stampede. Het is een drukte van belang en we komen vlot binnen en gaan op de tribune zitten. Het hele spektakel begint precies om 20:00 uur en cowgirls op schitterende paarden met Amerikaanse vlaggen rijden rond. Dan gaan de hoeden overal af en de hoofden gebogen en het cowboygebed wordt gehouden, waarbij God wordt gevraagd, om wat op te letten, dat alles goed gaat; een uiterst serieus gebeuren. Dan staat iedereen op en wordt het nationale volkslied gezongen door een prima zangeres en het publiek is muisstil. De rodeo gaat van start. We krijgen rodeo te paard, waarbij woeste paarden proberen de ruiter uit het zadel te krijgen. Bull riding met woeste stieren; bijna niemand zit er langer dan enkele seconden op. De clowns leiden de stieren af om ernstige verwondingen aan de afgeworpen bull rider te voorkomen. Er worden kleine stiertjes met lasso’s gevangen, die dan opgebonden worden. Dat gaat er niet altijd zachtzinnig aan toe en Marianne Thieme zou dit onderdeel zeker afkeuren!

Op zeker moment komen honderden kinderen op het veld. Dan worden drie jonge stiertjes losgelaten en de massa kinderen rent op de verbouwereerde diertjes af, die sneller zijn dan de meeste kinderen. De bedoeling is, dat de pluimpjes van de staarten worden gepakt en dat betekent dan applaus en hilarische momenten. Dan weer stiertjes met lasso’s vangen en weer meer bull riding en veel geschreeuw (“Scream!”) van het publiek. Het rodeo spektakel is een echt familiegebeuren en zelfs baby’s worden meegesleept. Er wordt uiteraard gedronken (vooral Cola in halve liter cans) en gegeten (hamburgers, vette frites met kippenpoten, onwijs grote balen popcorn, enz.) en iedereen is in opperbeste stemming. Om half elf is alles voorbij en ontstaat een flinke verkeerschaos, waarin de bus zich feilloos voortbeweegt.

Om elf uur zijn we weer thuis. We hebben een kostelijke avond gehad en zijn dankzij de voorzorgsmaatregelen (warme kleding!) niet eens afgepeigerd. Morgen lekker zondagsontbijt met eitje en ’s middags en ’s avonds Cody in. We hebben ons vast wat georiënteerd. Alle winkels zijn gewoon open.